در کابوس مرگ فرياد فقط صداي او را مي شنيدم،من
در زهر خنده ي او فقط تلخي صدايش را مي شنيدم،من
در ني ني چشمانش فقط حلقه هاي مرواريد خودم را مي ديدم،من
در گذر سايه قدم هايش نيز فقط عمر به دست باد سپرده ي خود را مي ديدم ،من